Wow...

Wow, de afgelopen weken ben ik steeds meer gaan toewerken naar het achterlaten van dit gezin en huiswaarts te keren. En daardoor ben ik de kleine momentjes nog meer gaan waarderen. En probeer ik dan ook ieder moment met het gezin door te brengen dat ik nog heb.
Ik typ deze blogpost dan ook met tranen in mijn ogen! 
 

Wat ben ik van dit gezin en van deze kinderen gaan houden! Ongeloofelijk en eerder had ik dit zelf niet zo door maar ondanks wat kleine frustraties zijn ze zo ongeloofelijk veel voor mij gaan betekenen. Ik voel me echt onderdeel van dit gezin maar ook echt van de community hier.

Afgelopen week ging ik met de kinderen naar het zwembad en mijn jongste was zoooo bang voor water. En al weken zijn we daar mee bezig. En nu ineens lukte het mij om hem over zijn angst heen te krijgen en tegelijkertijd haalde mijn middelste haar zwemtest om op de wateratributen te mogen, iets waar zij wekenlang angst voor had. Er kwam een oergevoel in mij naar boven! Ik was zooooo trots op allebei. En ook op de oudste die probeerde haar broertje en zusje aan te moedigen! De beste cheerleader!!!

En vanavond hadden wij een pizzaparty met 2 gezinnen waar wij heel close mee zijn uit onze straat. Een van die gezinnen nog net iets meer dan de andere. Tijdens quarantaine ben ik met de moeder van deze 3 kinderen ook een stuk closer geworden. 
Vanavond stond ik met haar en mijn hostmom te praten en toen kwam mijn afscheid ook ter sprake. Mijn hostmom zei als ik ooit weer bij hun wilde komen wonen er altijd plek voor mij is! En ze niets liever zouden willen. En ook dus die moeder die zei dat ze mij echt waardeerd voor de persoon die ik ben en hoe ik alles gehandeld heb de afgelopen maanden ook tegenover haar kids. Ook van die 3 kids ben ik gaan houden en dat ik ook bij hun in huis altijd welkom ben.  Haar dochter rende vandaag op me af, begon me te knuffelen en zei you are my Caithlynn, I don’t want you to leave. 
Nou ik kan je zeggen ik wil eigenlijk ook niet gaan. Mijn verhaal hier is nog niet af! Het voelt goed om naar huis te gaan maar mijn hart ligt hier in Whitefishbay!! 
Het zijn gemixte gevoelens maar het voelt zo ontzettend goed wetende dat ik een indruk hier achter gelaten heb en dat ik in hun harten zit. Zij zitten zeker in de mijne. 

Ik ben zo ontzettend trots op wat ik hier bereikt heb en het heeft me zoveel positieve dingen gebracht in meerdere opzichten. Het word heel moeilijk om dit achter te laten, dit is voor altijd mijn 2e thuis! 

Over 2 weken heb ik mijn afscheidsfeestje. Nou de makeup heb ik al ingepakt want die heb ik dan toch niet nodig. Het word huilen geblazen. 

Sorry voor de mega lange emotionele post, maar het moest er gewoon even uit 😂❤️
 

Dikke knuffel, 

Caith